Groene anijs

Groene anijs (Pimpinella anisum) is een van de oudste door de mens gecultiveerde specerijen. Oorspronkelijk afkomstig uit het Middellandse Zeegebied en het Midden-Oosten, werd het al gewaardeerd door de Egyptenaren vanwege zijn spijsverteringsbevorderende eigenschappen, en vervolgens door de Grieken en Romeinen, die het in hun brood en gebak verwerkten. Door de eeuwen heen heeft het wortel geschoten in de traditionele keuken en farmacopee van de Maghreb. Tegenwoordig staat Marokko bekend om de kwaliteit van zijn groene anijs, die tegelijkertijd geurig, evenwichtig en verfijnd is.

Om subtiel te parfumeren

Groene anijs geeft gerechten een delicate, lichtzoete frisheid, zonder ze ooit te overheersen. Het kan gebruikt worden in brood, gebak, koekjes, maar ook in groenten, sauzen en verse kazen.

Als laatste hand

Perfect in een warme of koude infusie, het geeft rustgevende en verfrissende aroma's af. Een snufje in groene thee, een fruitsalade of een compote is voldoende om het gerecht te transformeren.

In stoofschotels

Het wordt aan het begin van de kooktijd toegevoegd en geeft een subtiele smaak aan soepen, tajines of sauzen op basis van tomaten, met een uitgebalanceerde anijszoete smaak.

In de plantaardige keuken

Groene anijs combineert uitstekend met linzen, kikkererwten, rijst of geroosterde groenten. Het voegt een frisse en lichtzoete toets toe die de natuurlijke smaak versterkt.

Groene anijs over de hele wereld, 5 traditionele recepten:

🇲🇦 Marokko - Anijsbrood:traditionele broden met anijszaadjes, geserveerd tijdens feesten.
🇪🇬 Egypte - Yansoun-infusie:warme drank op basis van anijs, bekend om zijn spijsverteringsbevorderende eigenschappen.
🇬🇷 Griekenland - Ouzo:iconische alcoholische drank, op smaak gebracht met anijs.
🇫🇷 Frankrijk - Anijskoekjes:traditioneel gebak uit het noordoosten met zoete en milde aroma's.
🇮🇹 Italië - Sambuca:Anijslikeur geserveerd als digestief, vaak met een paar koffiebonen.